Μέ τήν ἀνάπτυξη τῶν μεγαλουπόλεων καί τήν αὔξηση τοῦ ἀστικοῦ πληθυσμοῦ στή Δυτική Εὐρώπη ἡ παραδοσιακή μορφή τῆς κατοικίας περιορίζεται στίς ἀγροτικές περιοχές. Οἱ κατοικίες τῶν πόλεων ἀποκτοῦν πλέον μιά διεθνιστική μορφή καί γιά τήν κατασκευή τους χρησιμοποιοῦνται ὑλικά καί στοιχεῖα πού ἀποτελοῦν προϊόντα βιομηχανικῆς παραγωγῆς. Ἡ στέγαση τῶν ἀστικῶν πληθυσμῶν λαμβάνει πλέον μαζικές καί τυποποιημένες μορφές.
Στήν Ξάνθη λίγες κατοικίες αὐτοῦ τοῦ τύπου θά ἐμφανισθοῦν κατά τίς ἀρχές τοῦ 20οῦ αἰώνα, ἀλλά ἡ κατασκευή τους θά γενικευθεῖ μέ τήν ἀνοικοδόμηση τῆς δεκαετίας τοῦ 1920 ὅταν στεγάσθηκαν οἱ πρόσφυγες, ἀλλά καί ὅταν ἡ ἀνάπτυξη τῆς οἰκονομικῆς δραστηριότητας ἐπέτρεψε τήν ἀνοικοδόμηση.
Ἡ παλαιότερη κατοικία πού φαίνεται ὡς μετάβαση ἀπό τήν παραδοσιακή μορφή τῆς κατοικίας σέ κάποια μοντέρνα μορφή εἶναι ἡ κατοικία λαϊκῶν διαμερισμάτων στήν ὁδό Βιζυηνοῦ. Ὑπάρχουν ἐπίσης λαϊκές κατοικίες μέ λόγια στοιχεῖα πού θέλουν νά προσεγγίσουν τό ἀστικό περιβάλλον, ὅπως καί κατοικίες ἀστῶν πού ἀνεγείρονται σέ νεωτερικό ὕφος. Πολλές κατοικίες τῆς δεκαετίας τοῦ 1920 ἔχουν πλέον καθαρά ἀστικό χαρακτῆρα καί χρησιμοποιοῦν μεγάλη ποικιλία ἐκλεκτικιστικῶν στοιχείων γιά διακόσμηση καί διάκριση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου